পুচা ৰেড্, পুচা ৰত্নাৰ, পুচা বগা (ঘুৰণীয়া), পুচা বগা (চেপেটা), এন – ৫৩, এগ্ৰিফাউণ্ড লাইটৰেড্, পাঞ্জাব ৰেড ৰাউণ্ড, পুচা মাধুৰী, আৰ্কা নিকেটন ৷
পুচা ৰেড্
গছৰ উচ্চতা ৩০ চে: মিটাৰ, মধ্যমীয়া আকাৰৰ পিয়াঁজ (৭০ – ৯০ গ্ৰাম প্ৰতিটো পিয়াঁজ), চেপেটাকৈ ঘূৰণীয়া, ৰঙা বেঙুনীয়া, কম উগ্ৰতা, ৰোৱাৰ ১২৫ – ১৪০ দিনৰ পিছত পুৰঠ হোৱা, ১২ টা পিয়াঁজৰ ওজন প্ৰায় ১ কি: গ্ৰামৰ সমান, পণ্যগাৰত ভালদৰে নষ্ট নোহোৱাকৈ ৰাখিব পৰা বিধৰ ৷
পুচা ৰত্নাৰ
গছৰ উচ্চতা ৩০ চে:মিটাৰ, পাতবোৰ গাঢ় সেউজীয়া, পিয়াঁজৰ আকৃতি ডাঙৰ, ঘূৰণীয়া আকৃতিৰ, পিয়াঁজৰ ৰঙ আৰ্কষণীয় গাঢ় ৰঙা ৰঙৰ, কম উগ্ৰতা থকা, ৰোৱাৰ ১২৫ দিন মানৰ পিছত পূৰঠ হোৱা, উচ্চ উৎপাদনক্ষম (৫০০ কুইন্টল/হেক্টৰত), পণ্যগাৰত ভালদৰে নষ্ট নোহোৱাকৈ ৰাখিব পৰা বিধৰ৷
পুচা বগা (ঘূৰণীয়া) :
পিয়াঁজবোৰৰ আকৃতি ঘূৰণীয়া আৰু বগা ৰঙৰ, গড় হিচাবত উৎপাদন ক্ষমতা ৩০০ কুইন্টল প্ৰতি হেক্টৰত৷ ভালদৰে শুকাব পৰা ক্ষমতা ৷
পুচা বগা (চেপেটা) :
পিয়াঁজৰ আকাৰ মধ্যমীয়াৰ পৰা ডাঙৰ, চেপেটাকৈ ঘূৰণীয়া আকাৰৰ, বগা ৰঙৰ, ১৩০ -১৫০ দিনৰ ভিতৰত কৃষি কাল সম্পূৰ্ণ হোৱা, উচ্চ উৎপাদনক্ষম আৰু ভালদৰে শুকাব পৰা ক্ষমতা ৷
এন – ৫৩ :
পিয়াঁজবোৰৰ ৰং উজ্জল ৰঙচুৱা, ১২০ - ১৪০ দিনৰ ভিতৰত কৃষিকাল সমাপ্ত আৰু পিয়াঁজ উৎপাদন প্ৰতি হেক্টৰত ১৯৭ কুইন্টল ৷
এগ্ৰিফাউণ্ড লাইটৰেড্ :
পিয়াঁজবোৰ প্ৰায় ঘূৰণীয়া, পাতল ৰঙচুৱা, কৃষিকাল ১২০ দিনৰ ভিতৰত, উৎপাদন প্ৰতি হেক্টৰত ২০০ কুইন্টল ৷
পাঞ্জাব ৰেড ৰাউণ্ড :
পিয়াঁজবোৰ ঘূৰণীয়া, ডিঙি অংশ ক্ষীণ, উজ্জল ৰঙা ৰঙৰ, কৃষিকাল ১২০ দিনৰ ভিতৰত আৰু উৎপাদন প্ৰতি হেক্টৰত ২০০ কুইন্টল৷
পুচা মাধবী :
পিয়াঁজবোৰ ঘূৰণীয়া, ডিঙি অংশ ক্ষীণ, পাতল ৰঙা ৰঙৰ পিয়াঁজবোৰ, প্ৰায় ১২৫ দিনৰ ভিতৰত কৃষিকাল সমাপ্ত কৰে আৰু উৎপাদন প্ৰতি হেক্টৰত ২২০ কুইন্টল ৷
আৰ্কা নিকেটন :
উচ্চ উৎপাদনক্ষম হস্ৰম্যাদী ৷
ওখ বালিচঁহীয়া আৰু জৈৱিক পদাৰ্থ সমৃদ্ধ আৰু অম্লতা ৫ ৰ পৰা ৬.৫ ৰ ভিতৰত থকা মাটি পিয়াঁজ খেতিৰ বাবে উপযুক্ত ৷
পিয়াঁজৰ বাবে মাটিডোখৰ ভালদৰে প্ৰস্তুত কৰি পাৰিলে ধূলিময় কৰি লব লাগে ৷ মাটি প্ৰস্তুত কৰাৰ সময়তেই পচনসাৰ বা গোবৰ আদি ব্যৱহাৰ বা প্ৰয়োগ কৰিব লাগে ৷
(ক) ৰোৱা পদ্ধতিৰ বাবে – ১০ – ১২ কি: গ্ৰাম প্ৰতি হেক্টৰত
(খ) সিচাঁ পদ্ধতিৰ বাবে – ২০ – ২৫ কি: গ্ৰাম প্ৰতি হেক্টৰত
চেপ্তেম্বৰৰ শেষৰ সপ্তাহৰ পৰা অক্টোবৰৰ মাজভাগলৈ ৷ পাহাৰীয়া অঞ্চলৰ বাবে অক্টোবৰৰ শেষসপ্তাহলৈ পুলি ৰোৱা শেষ কৰিব লাগে৷
ৰোৱা পদ্ধতি : ৬ – ৮ সপ্তাহ বয়সৰ পুলিবোৰ শুকান অথবা বোকা কৰি থোৱা মাটিত/ভেটিত ৰোব লাগে ৷ শুকান ভেটিত ৰোৱাৰ পাচতে জলসিঞ্চনৰ ব্যৱস্হা কৰিব লাগে ৷ পুলিবোৰ মাটিত ২ – ৩ চে: মিটাৰ দ'ত ৰোব লাগে ৷
ব্যৱধান : ২০ চে:মিটাৰ x ১০ চে: মিটাৰ (শাৰীৰ পৰা শাৰীলৈ x পুলিৰ পৰা পুলিলৈ দুৰত্ব)
সাৰ প্ৰয়োগ : গোবৰ প্ৰতি হেক্টৰত ২০ টন, নাইট্ৰোজেন প্ৰতি হেক্টৰত ৬০ কি: গ্ৰাম, ফছফৰাছ প্ৰতি হেক্টৰত ৫০ কি: গ্ৰাম, পটাছ প্ৰতি হেক্টৰত ৫০ কি: গ্ৰাম ৷ নাইট্ৰোজেন ৪০ কি: গ্ৰাম আৰু গোবৰ/পচন সাৰ, ফছফৰাছ আৰু পটাছ সম্পূৰ্ণ অংশ মাটি প্ৰস্তুত কৰাৰ সময়ত প্ৰয়োগ কৰিব লাগে ৷ বাকী ১০ কি: গ্ৰাম নাইট্ৰোজেন পুলি ৰোৱাৰ ৩০ – ৪০ দিনৰ ভিতৰত, তাৰ পিছতে ৬০ ৰ পৰা ৭০ দিনৰ ভিতৰত বাকী থকা ১০ কি: গ্ৰাম নাইট্ৰ'জেন পাতত স্প্ৰে কৰি প্ৰয়োগ কৰিব লাগে ৷
পাহাৰীয়া অঞ্চলৰ বাবে : নাইট্ৰোজেন ১২০ কি: গ্ৰাম, ফছফৰাছ ৮০ কি: গ্ৰাম আৰু পটাছ ৩০ কি: গ্ৰাম প্ৰতি হেক্টৰত প্ৰয়োগ কৰিব লাগে৷
১ ৷ জলসিঞ্চন : পুলিৰোৱাৰ পৰা খেতি চপোৱালৈকে ৭ দিনৰ ব্যৱধানত মুঠ ১০ ৰ পৰা ১৫ বাৰ মান জলসিঞ্চণ কৰিব লাগে ৷ পিয়াঁজৰ আলু বৃদ্ধিৰ লগে লগে জলসিঞ্চণৰ প্ৰয়োজনীয়তাও অধিক দৰকাৰ ৷ কিন্তু খেতি চপোৱাৰ ১৫ দিনৰ আগে আগে জলসিঞ্চন বন্ধ কৰি দিব লাগে ৷
২ ৷ অপতৃণ নিয়ন্ত্ৰণ : ৰোৱাৰ আগেতে হেক্টৰে প্ৰতি ০.৫ কি: গ্ৰাম এ আই বাচালিন আৰু ৰোৱাৰ ৪০ দিনৰ পিছত হাতেৰে বনবাত নিৰাই দিব লাগে ৷
শস্য ৰক্ষা
থ্ৰিপচ্ : মালাথিয়ন ৫০ ইচি ০.২ শতাংশ, ২ মি: লিটাৰ মালাথিয়ন ৫০ ইচি প্ৰতি লিটাৰ পানীত মিহলাই স্প্ৰে কৰিব লাগে৷ এক হেক্টৰত স্প্ৰে’ কৰিবলৈ মিশ্ৰণৰ পৰিমান ৩৭০ লিটাৰৰ প্ৰয়োজন হব ৷
যেতিয়া ৭০ শতাংশ পিয়াঁজৰ গছ শুকাবলৈ আৰম্ভ কৰে (ৰোৱাৰ প্ৰায় ৩–৪ মাহৰ ভিতৰত দেখা পোৱা যায়) তেতিয়াই পিয়াঁজ খেতি চপোৱাৰ উত্তম সময় ৷ বৰষুণ হৈ থাকিলে পিয়াঁজ চপাব নালাগে ৷ চপোৱাৰ ১০–১৫ দিনৰ আগেয়ে যিমান সম্ভৱ সিমান পিয়াঁজৰ গছবোৰ ডিঙিতে ভাঙি শুকোৱাত সহায় কৰি দিব লাগে ৷ পিয়াঁজ খান্দি ওলোৱাৰ পিছত পাৰিলে পথাৰতে ৰাখিব লাগে নহ’লে ছাঁত ৰাখিব লাগে ৷ তাৰ পাচত বেয়া হোৱা পিয়াঁজবোৰ বাছি আঁতৰাই পেলাব লাগে, শুকান বালিৰ (৫ চে:মিটাৰ ডাঠ) লগত মিহলি কৰি পকা মজিয়াত পিয়াঁজ বহুদিনলৈ ভালদৰে সংৰক্ষণ কৰিব পাৰি ৷
উৎপাদন : ১৫০–২০০ কুইন্টল প্ৰতি হেক্টৰত ৷
উৎস: অসম কৃষি বিশ্ববিদ্যালয়, যোৰহাট।
শেহতীয়া উন্নীতকৰণ: : 3/27/2020