ভাৰতবৰ্ষৰ কৃষকসকলে ৪৪.৩ নিযুত হেক্টৰ ভূমিত ধানখেতি কৰি ১০৩ নিযুত মেট্ৰিক টন পৰ্যন্ত উৎপাদন পাবলৈ সক্ষম হৈছে যদিও বৰ্ধিত জনসংখ্যাৰ ফালে লক্ষ্য কৰি ২০৩০ চনত ১৫০ নিযুত মেট্ৰিক টন চাউলৰ আৱশ্যক হ’ব বুলি ঠাৱৰ কৰা হৈছে । অসমত ১৫.৮৯ লাখ হেক্টৰ মাটিত কৰা উন্নতজাতৰ ধানৰ ভিতৰত অধিকাংশ (১০.১৯ লাখ হেক্টৰ) কৃষিভূমিতেই শালিধানৰ খেতি কৰা হয় । বৰ্ধিত জনসংখ্যাৰ বাবে বাসস্থান, ৰাস্তা-পদূলি, কল-কাৰখানা আদিৰ নামত ধানখেতিৰ মাটি প্ৰতি বছৰে সংকুচিত হৈ আহিছে । অসমৰ বৰ্তমান ৩ কোটি ১২ লাখ আৰু অহা দশকেইটাৰ বৰ্ধিত জনসংখ্যাৰ খাদ্যৰ চাহিদা পূৰণ কৰিবলৈ শালিধানৰ কৃষকসকলে ১০.১৯ লাখ হেক্টৰ কৃষিভূমিতেই অধিক উৎপাদনৰ লক্ষ্য স্থিৰ কৰাৰ সময় আহি পৰিছে ।
আমাৰ ৰাজ্যখনত বানপানীৰ আহুকালৰ উপৰি শালি খেতিৰ প্ৰধান সমস্যা হৈছে কীট-পতংগ আৰু ৰোগৰ আক্ৰমণ । ধানৰ ৰোগ নিয়ন্ত্ৰণৰ ক্ষেত্ৰত বীজ সিঁচাৰ পৰা চপোৱালৈকে বিজ্ঞানসন্মত ব্যৱস্থা গ্ৰহণ কৰিলে কৃষকসকলে অতি কম পৰিমাণৰ ৰাসায়নিক ঔষধ ব্যৱহাৰ কৰিও সফলতাৰে অধিক উৎপাদন লাভ কৰিব পাৰে । শালিধানৰ কৃষকসকলৰ সুবিধাৰ্থে ৰোগ নিয়ন্ত্ৰণৰ বাবে আৰম্ভণিৰে পৰা ল’ব লগা কেইটামান কৌশল আলোচনা কৰা হ’ল-
১) সিঁচাৰ আগত বীজখিনি ভালদৰে ৰাসায়নিক ভেঁকুৰনাশক আৰু এণ্টিবায়টিক ব্যৱহাৰ কৰি শোধন কৰিব লাগে । এই পদ্ধতিটোত ১০ কি: গ্ৰা: বীজ, ১০ গ্ৰাম কাৰ্বেন্দাজিম আৰু ১ গ্ৰাম ষ্ট্ৰেপ্ট’চাইক্লিন ১০ লিটাৰ পানীত মিহলাই পোৱা মিশ্ৰণত ২৪ ঘণ্টা সময় তিয়াই ৰাখিব লাগে ।
ধানৰ ৰোগ নিয়ন্ত্ৰণত জৈৱিক নাইবা উদ্ভিদজাত কীটনাশকসমূহ কেতিয়াবা সম্পূৰ্ণৰুপে সফল হ’ব নোৱাৰে । ৰোগ নিয়ন্ত্ৰণ কৰি অধিক উৎপাদন পাবলৈ কৃষকসকলে ৰাসায়নিক ভেঁকুৰনাশক নাইবা এণ্টিবায়টিকসমূহৰ আশ্ৰয় ল’বলৈ বাধ্য হয় । কম মাত্ৰাত ব্যৱহাৰ কৰি ধানৰ ৰোগ নিয়ন্ত্ৰণত সঠিক ফল লাভ কৰিব পৰা কেইবিধমান ভেঁকুৰনাশকৰ বিষয়ে কৃষকসকলৰ জ্ঞাতাৰ্থে উল্লেখ কৰা হ’ল-
ওপৰত উল্লেখ কৰা ভেঁকুৰনাশক ব্যৱহাৰ কৰাৰ আগতে কৃষকসকলে ৰোগটো চিনাক্ত কৰাতো অত্যন্ত প্ৰয়োজন । কৃষি বিজ্ঞানকেন্দ্ৰৰ বিশেষজ্ঞ, কৃষি বিভাগৰ সম্প্ৰসাৰণ বিষয় নাইবা সম্প্ৰসাৰণ কৰ্মীসকলৰ পৰামৰ্শ লৈহে ৰোগ নিয়ন্ত্ৰণত ৰাসায়নিক কীটনাশকৰ ব্যৱহাৰ কৰিব লাগে ।
উৎস :- অসমীয়া খবৰ
শেহতীয়া উন্নীতকৰণ: : 5/25/2020