অসমীয়া   বাংলা   बोड़ो   डोगरी   ગુજરાતી   ಕನ್ನಡ   كأشُر   कोंकणी   संथाली   মনিপুরি   नेपाली   ଓରିୟା   ਪੰਜਾਬੀ   संस्कृत   தமிழ்  తెలుగు   ردو

ডায়েবেটিছ আৰু ছালৰ সমস্যাঃ

ডায়েবেটিছ ৰোগীৰ চালৰ ৰোগৰ কাৰণ-

ডায়েবেটিছ ৰোগত আক্ৰান্ত প্ৰায়ভাগ ব্যক্তিৰে চৰ্মৰোগ হোৱা দেখা যায়। এই ৰোগত আক্ৰান্ত ব্যক্তিৰ ছালত গ্লাইক’জেনৰ পৰিমাণ কমি গ্লুকজৰ পৰিমাণ অধিক হয়। অধিক গ্লুক’জ থকাৰ বাবে ছালখন বহু বেক্টেৰিয়া আৰু ভেঁকুৰৰ বাবে উপযুক্ত প্ৰজনন ক্ষেত্ৰ হৈ পৰে। এই বেক্টেৰিয়া আৰু ভেঁকুৰবোৰে ছালখন সংক্ৰমিত কৰি ছালৰ প্ৰতিৰোধ ক্ষমতা হ্ৰাস কৰে। এই বেক্টেৰিয়া আৰু ভেঁকুৰবোৰে ছালখন সংক্ৰমিক কৰি ছালৰ প্ৰতিৰোধ ক্ষমতা হ্ৰাস কৰে। ৰক্ত সঞ্চালন দুৰ্বল হোৱাৰ বাবে শৰীৰে এনে ক্ষতিকাৰক বেক্টেৰিয়া আৰু ভেঁকুৰবোৰক ধ্বংস কৰিবলৈ সক্ষম নহয়। ছালৰ খজুৱতি, একজিমা, শুকান আৰু খহটা ছাল, চুলি সৰা আদি মুখ্য সমস্যা। উচ্চ পৰিমাণৰ গ্লুক’জে শৰীৰত ডিহাইড্ৰেছনৰ সৃষ্টি কৰে, ফলত ছাল শুকান আৰু খহটা হৈ পৰে। মহিলাসকলৰ জননাংগৰ চাৰিওফালে খজুৱতি হোৱাৰ লগতে গুটি গুটি ওলায়। পুৰুষৰ যৌনাংগৰ আগডোখৰত খজুৱতি হয়। নিয়মীয়াকৈ ছাল পৰ্যবেক্ষণ কৰি ছালৰ ৰং, আকৃতি, ছাল ডাঠ বা পাতল হ’লে, কোনো ঘা বা ফোঁহা হ’লে, বেক্টেৰিয়া সংক্ৰমণৰ প্ৰাথমিক স্তৰ (যেনে- ৰঙা পৰা, উখহি উঠা, টেমুনা আৰু ছালৰ অংশবিশেষ চুলে গৰম অনুভৱ কৰা), কৰঙনৰ চুক, যৌনাংগ আৰু মলদ্বাৰৰ অঞ্চল, কাষলতি, স্তন আৰু ভৰিৰ আঙুলিৰ ফাকত খজুৱালে আৰু কোনো ঘা বহুদিনলৈ ভাল নহ’লে চিকিৎসকৰ পৰামৰ্শ ল’ব লাগে।

ডায়েবেটিছ থকা ৰোগীয়ে ছালৰ যত্ন লোৱাটো অতি প্ৰয়োজন-

ডায়েবেটিছ থকা ৰোগীয়ে ছালৰ যত্ন লোৱাটো অত্ প্ৰয়োজনীয় কথা। সদায় মৃদু কুহুমীয়া পানীৰে গা ধুব লাগে। বেছি গৰম পানীৰে গা ধুব নালাগে। গা ধোৱাৰ পিছত ভালদৰে শুকানকৈ গা মচিব লাগে। বিশেষকৈ ভৰিৰ আঙুলিৰ ফাক, কৰঙনৰ চুকত যাতে পানী লাগি নাথাকে তালৈ চকু ৰাখিব লাগে। এনে অঞ্চল সেমেকি থাকিলে ভেঁকুৰ সংক্ৰমণ হোৱাৰ সম্ভাৱনা বৃদ্ধি পায়। ছাল শুকাই যাবলৈ দিব নালাগে। ছাল শুকালে খজুৱতি হয় আৰু খজুৱালে ছাল ফাটি যোৱাৰ ফলত বেক্টেৰিয়াৰ সংক্ৰমণ হ’বলৈ সুবিধা পায়। ছাল শুকাই নাযাবলৈ যথেষ্ট পৰিমাণৰ জুলীয়া পদাৰ্থ পান কৰিব লাগে। অ’মেগা-৩ যুক্ত ফেটি এচিড খাব লাগে। এয়া সাগৰীয় মাছ, মাছৰ তেল, চয়াবিন, চীনা বাদাম আদিত পোৱা যায়।

ডায়েবেটিছ ৰোগীয়ে অতি ক্ষুদ্ৰ কটা-ছিঙাতো যাতে সংক্ৰমণ হ’ব নোৱাৰে তাৰ বাবে যত্ন লোৱা দৰকাৰ। সৰু-সুৰা ঘা বা কটা-ছিঙাও সঠিকভাৱে চিকিৎসা কৰিব লাগে। কটাৰ লগে লগে চাবোন আৰু কুহুমীয়া পানীৰে ধুই পেলাব লাগে। এলকহল বা আয়’ডিন থকা এণ্টিচেপ্টিক লগাব নালাগে। এইবোৰ ছালে সহ্য কৰিব নোৱাৰে। কেৱল চিকিৎসকৰ পৰামৰ্শমতেহে এণ্টিবায়’টিক মলম ব্যৱহাৰ কৰিব লাগে। বীজাণুনাশক বেণ্ডেজ কাপোৰ, বেণ্ডেইড আদিৰে ঘাডোখৰ ঢাকি দিব লাগে। যদিহে সাংঘাটিকভাৱে কাটে বা পোৰে, ৰঙাপৰা, উখহি উঠা, পূঁজ জমা হোৱা, বিষোৱা আদি বেক্টেৰিয়াৰ সংক্ৰমণৰ লক্ষণ। যদি শৰীৰৰ যিকোনো ঠাইত দেখা দিয়ে, অতি শীঘ্ৰে চিকিৎসকক দেখুৱাব লাগে।

(উৎসঃ আমাৰ অসম, ডাঃ ধৰ্মকান্ত কুম্ভকাৰ)।

শেহতীয়া উন্নীতকৰণ: : 3/1/2024



© C–DAC.All content appearing on the vikaspedia portal is through collaborative effort of vikaspedia and its partners.We encourage you to use and share the content in a respectful and fair manner. Please leave all source links intact and adhere to applicable copyright and intellectual property guidelines and laws.
English to Hindi Transliterate