ৰক্তচাপ আৰু মস্তিস্কৰ ৰক্তবাহী শিৰাসমূহৰ জটিলতাৰ ফলত মস্তিস্ক আৰু সুষুম্নাকাণ্ডৰ তেজ চলাচলত ব্যাঘাত জন্মে। এই ৰোগ হঠাতে দেখা দিয়ে। কোনো ধৰণৰ পূৰ্ব লক্ষণ অবিহনেই সম্পূৰ্ণ সুস্থ অৱস্থাত চলাচল কৰি থকা সময়তো আনকি টোপনিৰ মাজতো আকস্মিকভাৱে এই ৰোগ দেখা দিব পাৰে।
ৰোগী অজ্ঞান হৈ পৰি যায়, বমি হয় আৰু অজ্ঞাতে প্ৰস্ৰাৱ-পায়খানা হৈ যায়। মুখমণ্ডল ৰঙা পৰি ফুলি উঠে; নাক আৰু কাণৰ ৰং প্ৰায় নীলাভ হৈ পৰে; শ্বাস-প্ৰশ্বাস ব্যাহত হৈ পৰে, ভীষণ শ্বাসকষ্টই দেখা দিয়ে। নাড়ীৰ গতি মন্থৰ হৈ মিনিটত ৪০ ৰ পৰা ৫০ বাৰ ধপধপনিতে সীমাবদ্ধ হয়। বহু সময়ত শৰীৰৰ কেতবোৰ অংগ পক্ষাঘাত হোৱাও পৰিলক্ষিত হয়; মুখৰ ভাব প্ৰকাশক মাংসপেশীবোৰ এফালে অৱশ হৈ যায়, চকুৰ মণিদ্বয়ৰ অসমতা (এফালে সৰু আনফালে ডাঙৰ) ই দেখা দিয়ে।
লিখক: ডা: ৰফিক আলী।
শেহতীয়া উন্নীতকৰণ: : 4/17/2020
ইয়াত বিভিন্ন ধৰণে হোৱা ৰক্তপাতৰ বিষয়ে আলোচনা কৰা হ...
মানুহে নিজৰ মস্তিস্কটোৰ মাত্ৰ ১০ শতাংশহে ব্যৱহাৰ ক...
সম্ভৱ হ’ব মস্তিস্কৰ প্ৰত্যাৰোপণ