ৰন্ধনশাল কেন্দ্ৰিক পাচলিবাৰীৰ বাবে গ্ৰীষ্মকালীন পুষ্টিকৰ শাক-পাচলি

মানৱ শৰীৰৰ পুষ্টি বর্দ্ধনৰ বাবে স্বেতসাৰ, প্ৰটিন, ভিটামিন, খনিজ লৱন আদি পৌষ্টিক উপাদানসমূহৰ অতীৱ প্ৰয়োজন৷ এইবোৰৰ অভাৱ ঘটিলে শৰীৰত বিভিন্ন ধৰণৰ ৰোগে দেখা দিয়ে৷ বৰ্ত্তমান তৃতীয় বিশ্বৰ দেশসমূহত এনে ৰোগৰ প্ৰাদুর্ভাৱ বেছি৷ এই পুষ্টিজনিত ৰোগসমূহ প্ৰতিৰোধ কৰিবৰ বাবে দৈনন্দিন আহাৰত সমতুল্ পৰিমাণৰ পৌষ্টিক উপাদানেৰে সমৃদ্ধ খাদ্যসামগ্ৰী অন্তর্ভূক্ত কৰাতো বিশেষ ভাৱে প্ৰয়োজনীয়৷

শৰীৰৰ আৱশ্যকীয় এই পৌষ্টিক উপাদানবোৰ প্ৰধানকৈ প্ৰানীজ আৰু উদ্ভিজ এই দুই উৎসৰ পৰা আহৰণ কৰা হয়৷ মাছ, মাসং, কণী, গাখীৰ, আদি প্ৰাণীজ উৎসৰ পৰা খাদ্যসমূহৰ চৰা দামৰ বাবে সৰ্বসাধাৰণ লোকৰ সহজলভ্য নহয়৷ ইয়াৰোপৰি এনেবোৰ খাদ্য সহজে জীন নোযোৱাৰ বাবে প্ৰায় পাকস্হলীত অজীনতা আৰু অম্লতাৰ সৃষ্টি হোৱা দেখা যায়৷ অন্যহাতেদি উদ্ভিজ উৎসৰ পৰা পোৱা খাদ্যসমূহ সৰ্বসাধাৰণ সহজলভ্য  হোৱাৰ উপৰিও এইবোৰক মানৱশৰীৰে সহজে আত্মিকৰণ কৰিব পাৰে৷

আমাৰ দেশত খাদ্যশস্য হিচাপে ধান বা ঘেঁহুৰ খেতিকেই প্ৰাধান্য দি অহা হৈছে যদিও এই দুবিধ শষ্যৰ পৰা মুখ্যত: শক্তি উৎপাদন কৰি স্বেতসাৰ ভাগহে পোৱা যায়৷ কিন্তু শাক-পাচলিত স্বেতসাৰৰ উপৰিও প্ৰ’টিন, ভিটামিণ, স্নেহপদাৰ্থ, খনিজ লৱণ আদি উপাদানসমূহ যথেষ্ট পৰিমানে থাকে৷ গতিকে সুস্থ সবল স্বাস্হ্যৰ অধিকাৰী হ’বৰ বাবে এজন ব্যক্তিৰ প্ৰয়োজন হোৱা সুষম বা সমতুল্ আহাৰৰ প্ৰস্তুতিৰ সময়ত শাক-পাচলিৰ অন্তর্ভুক্তি অপৰিহাৰ্য্য, শাক-পাচলিয়ে পাকস্হলীত উৎপত্তি হোৱা অম্লতা প্ৰশনিত কৰাৰ উপৰিও ৰক্ষাংশৰ যোগান ধৰি পাচনক্ৰিয়া উন্নত কৰে৷ তদুপৰি শাক-পাচলিবোৰ মৃদুৰেচক গুণসমৃদ্ধ হোৱাৰ বাবে কৌষ্ঠকাঠিন্য দুৰ কৰাত বিশেষ ভুমিকা গ্ৰহণ কৰে৷ বহুবিধ পাচলি ঔষধি গুণাগুণেৰেও পৰিপুষ্ট৷ সেয়েহে ইয়াক নিয়মিত ৰুপে দৈনিক আহাৰত গ্ৰহণ কৰিলে বিভিন্ন ধৰণৰ বেমাৰৰ পৰা হাত সাৰিব পৰা যায়৷

ৰন্ধনশাল কেন্দিক পাচলিবাৰীত গ্ৰীষ্মকালি কৰিব পৰা পুষ্টিকৰ শাক-পাচলিৰ বিষয়ে আলোচনা কৰিবলৈ যাওঁতে আমি বিশেষকৈ ভেণ্ডি, বেঙেনা, লেচেৰামাহ, লাওজাতীয় পাচলি, মৰিচা, কচু, মিঠাআলু, কাঠআলু, ওলকচু আদিৰ কথাকেই উনুকিয়াব পাৰি৷

গ্ৰীষ্মকালীন পাচলিৰ ভিতৰত লেচেৰামাহ আৰু উৰহী বিশেষকৈ প্ৰ’টিন ভাগত চহকী৷ সেইদৰে কচু, মিঠাআলু, ওলকচু, উৰহী আৰু লেচেৰা মাহৰ পৰা যথেষ্ঠ পৰিমাণে স্বেতসাৰ পাব পৰি ৷ ভিটামিন ‘এ’ পাব পৰা সহজ উৎস বোৰ হৈছে কচুথোৰ, মৰিছা, খুতৰা, হেলচি শাক, কলমৌশাক, ওলকচু, তিতা কেৰেলা, ভোল, পটল, ছজিনা আদি ৷ ছজিনা, মৰিছা আৰু তিতা কেৰেলাৰ পৰা প্ৰচুৰ পৰিমাণে ভিটামিন ‘চি’ পোৱা যায় ৷ সেইদৰে কেলচিয়াম মৌলৰ বাবে খুতৰা, মৰিছা, হেলচিশাক, কচুথোৰ আৰু কলমৌ শাক খোৱাটো একান্ত দৰকাৰ ৷ খুতৰা আৰু মৰিছা আয়ৰণ বা লৌহপদাৰ্থৰ এক নিৰ্ভৰযোগ্য উৎস৷

তালিকা নং ১ : গ্ৰীস্মকালীন পাচলিৰ অভাৱত হব পৰা সম্ভাৱ্য ৰোগ

এই আলেচেনাৰ পৰা দেখা যায় যে গ্ৰীষ্মকালি কৰিব পৰা নানা বিধ শাক-পাচলি মানৱ শৰীৰৰ পৌষ্টিক মৌলৰ যেগান ধৰি শৰীৰক ৰোগমুক্ত কৰিব পাৰে৷ গতিকে দৈনন্দিন আহাৰত অন্তৰ্ভূক্ত কৰিবলৈ গৃহপৰ্য্যায়ৰ পাচলিবাৰীত এইবিলাকৰ খেতি কৰাটো নিতান্তই দৰকাৰ৷ আমাৰ মাটি আৰু জলবায়ুত সহজতে হোৱা নানা বিধ শাক-পাচলিৰ পৌষ্টিক গুণাগুণ সৰ্ম্পকে ঘৰৰ গৃহিনী সকলে সচেতন হলে পৰিয়ালৰ সদস্যৰ স্বাস্হ্যৰক্ষাত যথেষ্ট অৰিহণা যোগাব পাৰে৷

উৎস: অসম কৃষি বিশ্ববিদ্যালয়।